Zaburzenia rytmu serca inaczej zwane są arytmią. Może temu towarzyszyć przyśpieszenie, jak również zwolnienie pracy serca. Odczuwane przez pacjentów jako kołatanie oraz niemiarowe bicie serca. Występują duszności, osłabienie, ból w klatce piersiowej. Arytmia może być objawem miażdżycy, astmy, nadczynności tarczycy, nadciśnienia. Przyśpieszony rytm serca może być skutkiem dużego wzburzenia, wielkich emocji.
Serce zdrowego człowieka bije średnio 60-80 razy na minutę. W czasie wysiłku tętno może wzrosnąć do 180 razy na minutę. W sytuacji stresowej lub po wypiciu mocnej kawy do około 120 na minutę. Taka zmiana rytmu pracy serca jest zupełnie naturalna, nie należy się więc tego obawiać. Jeśli jednak nie ma rzeczywistego powodu do zmiany, wzrostu lub spadku tętna, możemy mieć do czynienia z arytmią. Jest to nic innego, jak powstawanie nierównych odstępów czasu między następującymi po sobie uderzeniami serca. Jeśli takie zmiany występują często, może to doprowadzić do zagrożenia życia, nie należy ich bagatelizować.
Objawy arytmii:
kołatanie serca – opisywane jako niemiarowe bicie serca, serce bije nierówno, raz szybciej, raz wolniej,
niemiarowość serca – uczucie jakby serce miało stanąć,
opóźniony rytm serca – chwilowe zatrzymanie pracy serca,
dławienie w klatce piersiowej – uczucie dziwnego szarpnięcia serca, przelewanie,
osłabienie organizmu, duszności, niepokój, bóle w klatce piersiowej, uczucie gorąca,
nagłe wybudzanie się ze snu.
Przyczyny arytmii:
Zaburzenia tętna są związane z nieprawidłowym przepływem impulsów elektrycznych przez serce. Mogą mieć z tym związek, nieprawidłowy styl życia, przemęczenie, duża ilość kawy, długotrwały stres, zła dieta, alkohol, używki.
Inne przyczyny zaburzeń to:
niedobór potasu, magnezu, wapnia,
nadczynność tarczycy,
choroby serca i układu krążenia (miażdżyca, nadciśnienie, wada serca, zapalenie mięśnia sercowego, choroba niedokrwienna serca),
choroba zastawek serca,
zwyrodnienie mięśnia sercowego,
menopauza,
nadmierne stężenie potasu we krwi,
nadmierne stężenie sodu we krwi,
nadmierna aktywność nerwu błędnego,
przedawkowanie leków,
toczeń.
Rozpoznanie i leczenie:
Aby właściwie zdiagnozować arytmię należy udać się do lekarza. Ten powinien zacząć badanie od dokładnego osłuchania pacjenta oraz zbadania tętna. Następnym krokiem jest wykonanie EKG. Jeśli do niemiarowości dochodzi rzadko i badanie EKG tego nie wychwytuje, zleca się wykonanie badania EKG holter. Jest to badanie pracy serca w okresie minimum 24 godziny. Wykonane za pomocą niewielkiego urządzenie oraz diody przyczepionej do klatki piersiowej pacjenta.
Do prawidłowego leczenie arytmii konieczna jest diagnoza przyczyny powstawania zaburzeń. Niezbędne może być wykonywanie wielu badań, tj. EKG, echo serca, RTG klatki piersiowej, próby wysiłkowej, koronarografii, cewnikowania serca, pomiar napięcia elektrycznego serca.
Leczenie arytmii serca bazuje na terapii przyczynowej tj. możliwie najskuteczniejszej metodzie wyeliminowanie przyczyny powstania zaburzenia. Leczenie choroby niedokrwiennej, unormowanie nadciśnienia tętniczego, naprawa zastawek serca.
Niezmiernie ważna w leczeniu jest zmiana stylu życia, zdrowa dieta, rezygnacja z używek.
Jeśli u pacjenta rytm serca jest bardzo rzadki tj poniżej 40 uderzeń na minutę, lub dochodzi do napadowych zatrzymań akcji serca. Niezbędne może okazać się wszczepienie rozrusznika. Ma on za zadanie pobudzenie serca do skurczu, w sytuacji kiedy naturalne pobudzenie serca jest opóźnione.
